Naar inhoud springen

Kurt Vandendriessche

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kurt Vandendriessche
Première "Addio alla Fine" - Emio Greco/PC - Nederlandse Dansdagen Maastricht - 2013
Première "Addio alla Fine" - Emio Greco/PC - Nederlandse Dansdagen Maastricht - 2013
Algemene informatie
Geboren 24 februari 1975
Geboorteplaats Roeselare
Land Vlag van België België
Werk
Pseudoniem Kurt Van den Driessche
Jaren actief 1996 - heden
Beroep freelance acteur - theatermaker - scenograaf
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Kurt Vandendriessche (Roeselare, 24 februari 1975) is een Vlaams acteur, theatermaker en performer. Hij is actief in theater, film en televisie.

Hij maakte zijn televisiedebuut tijdens zijn opleiding aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel[1] en speelde twee seizoenen de rol van Fréderique Bastiaens in de VRT-serie Thuis.
Enkele jaren later engageerde hij zich opnieuw voor een vaste rol als Tom Gijsbrecht in de VTM-serie Spoed.

De afgelopen decennia vertolkte hij ook meerdere malen gastrollen in series, o.a. in F.C. De Kampioenen, Heterdaad, Recht op Recht, Flikken, Witse, Rupel, Zone Stad, Rang 1, Vermist, Aspe en Familie.

In 2007 speelde hij de rol van Raymond in Firmin, een film geregisseerd door Dominique Deruddere en gebaseerd op het typetje van Chris Van den Durpel. In 2012 nam hij een van de hoofdrollen voor zijn rekening in Welcome Home, een low budget-film geregisseerd door Tom Heene. De film werd internationaal op positieve kritieken onthaald[2][3][4]. Hij werd genomineerd voor de Luigi de Laurentiis Award op het Filmfestival van Venetië als Beste Debuut[5], alsmede voor een van de drie Zenith Awards op het World Film Festival van Montreal[6]. Een jaar later dong hij mee voor les Margrittes du Cinéma, de filmprijzen van de Franstalige Gemeenschap, in de categorie Beste Vlaamse Film.[7]

Van tijd tot tijd speelt hij ook in kortfilms - zoals Saint-James Infirmary (2010), geregisseerd door Leni Huyghe, die hiervoor de prijs ontving voor Beste debuut op het Internationaal Kortfilm Festival van Leuven[8][9], en Nkosi Coiffure (2015), van cineaste en actrice Frederike Migom, geselecteerd in de kortfilmcompetitie op het World Film Festival van Montreal[10]. Samen met zijn broer, filmmaker Benny Vandendriessche, draaide hij voor het Museum aan de Yzer de kortfilm Front (2014), een loopgravendrama en eerbetoon aan de soldaten in shellshock tijdens de Eerste Wereldoorlog.[11][12]

Na zijn opleiding ging hij zich vooral toeleggen op theaterwerk. Hij debuteerde in Bloedbruiloft van Theater de Schaduw[13], een samenwerking met Piet Arfeuille, huidig artistiek leider van Theater Malpertuis[14], speelde bij Villanella in de Vlaams-Nederlandse productie Wolven, gecreëerd op locatie in Antwerpen voor het Tweetaktfestival[15], en stond aan de zijde van Nand Buyl in The Beauty Queen of Leenane bij het Toneelhuis (1999)[16].

Daarna ging hij voor twee jaar bij Figurentheater De Maan aan de slag als acteur en voorzag zichzelf daarmee in een opleiding als poppenspeler[17][18][19][20].

Vervolgens speelde hij mee in Jan Decorte’s Cirque Danton (2002) en leerde er Charlotte Vanden Eynde kennen[21]. Samen met haar creëerde hij het duet Map Me (2003) dat de Creatieprijs Dans ontving van het SACD[22]. De voorstelling toerde vijf opeenvolgende jaren succesvol door Europa en sloot af met een mini-toernee in de Verenigde Staten[23] met passages in Philadelphia[24], Portland[25] en New York[26][27].

Intussen schoolde hij zich bij tot theatervormgever aan de École de Promotion Sociale Saint-Luc en het POPOK in Antwerpen[28]. In 2004 ontwierp hij voor Charlotte Vanden Eynde het lichtplan en de scenografie voor Beginnings/Endings, een coproductie met het Springdance Festival in Utrecht en het Kunstenfestivaldesarts in Brussel[29][30]

Met theaterauteur en -regisseur Luc Frans en enkele collega’s vormde hij van 2003 tot 2007 het theatercollectief Scharlaken Dak[31][32][33]. Hun tweede productie Mercurochroom (2004) oogstte lovende kritiek en een bescheiden succes[34] en werd in de krant De Morgen geprezen als een van de toonaangevende jeugdtheaterproducties van 2005[35].
In 2007 werd het gezelschap omwille van een tekort aan werkingsmiddelen ontbonden[36].

In 2004 werkte hij voor een eerste maal samen met Jan Fabre aan diens productie Parrots & Guinea Pigs[37]. Enkele jaren later deed hij dat opnieuw voor een permanente vervanging in Orgie van de Tolerantie (2010)[38], voor de rol van Prometheus in Prometheus: Landscape II (2011)[39][40] en als uitvoerder van Stefan Hertmans’ libretto in de ensemble-voorstelling Tragedy of a Friendship (2012)[41][42][43], een productie van de Vlaamse Opera ter gelegenheid van het Richard Wagner-jaar.

Voor het Holland Festival verleende hij zijn samenwerking aan Emio Greco/PC voor de dansproductie Addio alla Fine (2011-2013)[44].

In de loop der jaren werkte hij als onafhankelijk kunstenaar aan enkele eigen theaterproducties, performances en installaties. Samen met zijn vijfjarige dochter creëerde hij de voorstelling Pèrfides (2010), waarbij hij zich door haar liet regisseren[45][46]. Voor Collapsus (2011), een project waarvoor hij een samenwerking aanging met Ragna Aurich, begeleidde hij twee jonge broers bij de creatie van een persoonlijke voorstelling over broederschap en rivaliteit[47][48].

Met Fabre-collega Kasper Vandenberghe vormde hij K&K (2012), een satirisch duo en bevraging van de kwetsbare positie van de podiumkunstenaar en zijn marktpotentieel door situationisme. Gedurende een jaar brachten zij occasioneel stand up-performances[49][50][51][52][53][54][55][56] en lieten zich met raad, advies en ondersteuning bijstaan door mensen uit de reclamewereld voor een campagne in aanloop naar de finale productlancering van K&K - Bringin’ Home the Bacon (2013)[57][58].

Voor Figurentheater De Maan schreef en regisseerde hij de voorstelling KooiVogelDroom (2011) - het verhaal van een kleine jongen in vertwijfeling die zijn angsten leert overwinnen en verantwoordelijkheid voor zichzelf en anderen leert opnemen. Voor deze voorstelling ontwikkelde hij een procedé van gecombineerde mediatechnieken - de manipulatie van schaalmodellen en papieren objecten gemaakt uit bewerkte fotoprints én de live captatie en montage hiervan in een "blue key"-studio tot een live animatiefilm[59][60][61].

Jaar Titel Rol Regisseur
2015 Nkosi Coiffure (kortfilm) Stefan Frederike Migom
2014 Follow: Tall tales from a small city Ron Jonas De Vos
2014 Labyrinthus Agent Douglas Boswell
2013 Front (kortfilm) Soldaat Benny Vandendriessche
2012 Welcome Home "Benji" Benjamin Tom Heene
2011 Portable Life Zigeunerman Fleur Boonman
2010 Saint-James Infirmary (kortfilm) Lars Leni Huyghe
2007 Firmin Raymond Dominique Deruddere
2004 TV-Dinner Frank Ian Swerts

Televisierollen

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Serie Titel Rol Episode
2014 Vermist Jimmy Michel Dierckx S05 E10
2013 Familie Daniël Verbeele SE23 E07-40
2013 Binnenstebuiten Bij nader inzien Tom Bertels SE01 E36
2012 Aspe Verdwenen Bram SE09 E08
2012 Familie garagist Rudy SE22 E85-89
2011 Vermist Dina Jelle Waegemans SE03 E05
2011 Rang 1 Ief SE01 E01
2010 Witse Achter de waarheid Viggo Lanssens SE07 E13-14
2010 Zone Stad Ontsnapt Marc Vercruysse SE05 E07
2009 Flikken Bonnie & Clyde Dean De Vos SE10 E05-05
2007 Spoed Tom Gijsbrecht SE10 E06-12
2005 Rupel Met lege handen Wim Haak SE02 E01
2005 Zone Stad Het huwelijk novice agent Gert SE02 E13
2005 Witse Diabolo Bart Brock SE02 E09
2004 Spoed Tom Gijsbrecht SE07 E01-10
2003 Flikken Sporen Daan De Witte SE05 E06
2003 Chris & Co Toast Kannibaal
2002 Spoed De nieuwe Steve Vermandel SE04 E34
2001 Recht op recht Dochterlief Matt SE03 E07
2001 W817 DJ SE03 E32
2000 FC De Kampioenen Jonger dan je denkt Maxime SE11 E02
2000 De Kotmadam Speldenkussen agent SE09 E04
1999-2000 Thuis Fréderique Bastiaens SE05 E34-163
1998 Heterdaad Junkie SE03 E08
1997 De Kotmadam Jef maakt het bont Joerie SE06 E06
1996-1997 Thuis Fréderique Bastiaens SE01 E175-SE 03
Zie de categorie Kurt Vandendriessche van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.